عجب دنياي بد مشرب

زخمـــی فتــــــاده ام بــه درون قفس، بیادر انجمــــــاد می کشـم اینجـــا نفس، بیایــک آرزو دارم و آنهــــــم فقــــط توییدیــــگر تمـــــام زندگــی باشد هوس، بیااز دور های دور چه دانـــی ز حــال منحــــد اقل اگـــــر شوی فریـــاد رس، بیاروشن نمی کنــــد نظــرم را ستــــارگانمهتـــــاب من به کلبـــه ای تار انس، بیاگم گشته ام بدشتِ غم انگیز عمر خویشای ساربـ عجب دنياي بد مشرب...